کد مطلب:36174 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:135
«و كسیكه فكر و اندیشه كند بینا گردد» بینش انسان در پرتو فكر و تدبر در امور است. كسیكه به هنگام ورود در كاری فكر و اندیشه ی خود را به كار بیندازد راه صحیح صواب را می یابد و از خطرهای عظیم و جبران ناپذیری خلاصی خواهد یافت. [صفحه 208] انسانهای موفق و پیروز كسانی اند كه فكر آنان پیشگام حركت و كارشان بوده و هست، آنان در پرتو لحظات یا ساعاتی اندیشه، راه یابی كرده و راه رسیدن به مقصد و هدف خود را به طور روشن و آشكار می كنند و از اینرو سریع به نقطه ی مطلوب خود می رسند. حربن یزید ریاحی در روز عاشورا لحظاتی چند به فكر فرو رفت و سرانجام وخیم و خطرناك راهی را كه پیش گرفته بود باز بینی كرد و بالاخره راه خود را یافت و به خود خطاب نمود «لا صبر لی علی النار و لا علی غضب الجبار و لا ان یكون غدا خصمی احمد المختار» «برای من توان و تحمل آتش دوزخ نیست و نه اینكه خشم خدای مرا بگیرد و نه اینكه فردای قیامت، پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله دشمن می باشد» و بالاخره چند لحظه فكر، راه او را عوض كرد و از طریق دوزخ، راه خود را به سوی بهشت بر گردانید.
(و من تفكر ابصر)
صفحه 208.